رزگار؛؛؛

رزگار! زمان هنگ شد بد جور کم آورده است

چونکه چِت هستی و مَست سنتور کم آورده است

از سیما و عطر یار ما کشته ها دارد شهر ما

مملکت بــــــرای مُرده ها گور کم آورده است

شیرین کلام شیرین نگاه شیرین صدا شیرین عسل

قند لبم بس که شیرین زاده ای زنبور کم آورده است

شبهای بندر لب ساحل من و بویت ، فاز رویت

ماه پیش چشمان زیبایت نور کم آورده است

از بس که زیبایی گلم دل از شیخ سنعان برده ای

ارتش ما برای حفظ تو مامور کم آورده است

نگاهم خمار نگاه تو هنگام مَستی هستِ تو

چِت و مَستی ، الکل و بافور کم آورده است

چِت مَست، هَست چشمان تو سَرمَست گشته یار تو

در رقابت با ابروهای تو ساطور کم آورده است

در پیش چشمم یار من چیزی بگو حرفی بزن

کز سکوت یار خود رزگار بدجور کم آورده است